Bir vicdan ve şüphe filmi

12.Angry.Men-ClarkTime

50’li yıllarda çekilmiÅŸ ve tamamen diyaloglar üzerine kurulan bir film senaryosu. Emin olmak sözkonusu olduÄŸunda yanılma payının insanın karadeliÄŸi olduÄŸunu anlatırcasına yazılmış bir senaryo. Adeta herkesin evet suçludur dediÄŸi açıklıkta bir katil zanlısını kurtaran şüphenin filmi. Anlamsız gelen bir şüphede yoÄŸunlaÅŸan  tek bir zekanın, diÄŸer 11 kiÅŸiyi adım adım iÅŸleyiÅŸi.

“Ben suçlu deÄŸil demiyorum; suçlu olmama ihtimali var diyorum” ÅŸeklindeki bir replikle filmin içine girdiÄŸimizi hatırlıyorum.

“Ä°fadelere göre çocuk suçlu görünüyor, belki suçlu da.Mahkemede altı gün oturup delilleri dinledim. Herkes çocuÄŸun suçlu olduÄŸuna inanıyordu. Bu davada olaÄŸan dışı birÅŸeyler hissettim. Yani, hiçbirÅŸey bu kadar kesin deÄŸildir.”

Jüri odasına kapanmış bu sıradan insanların gerilmini arttıran yaz sıcağını siyah-beyaz filmden bile hissediyor olmak gerçekten ilginç.

Filmin Döndüğü An

12.Angry.Men

Hepinize bir teklifim var.Yeniden oy vermenizi istiyorum.
Siz 11 kiÅŸinin gizli bir oylama ile…

…yazılı oy kullanmanızı istiyorum.
Eğer yine 11 tane şuçlu oyu çıkarsa,
ben de suçlu diye karar vereceğim.

bulduğumuzu söyleyeceğiz.
Ame eğer bir kişi bile suçsuz derse,
burada kalıp konuşmaya devam edeceğiz.

Hakime hemen onu şuçlu
– Ä°ÅŸte bu. Bunu denemek istiyorum, hazırım.
– Pekala, haydi deneyelim.

Karşı çıkan var mı?
Tamam, şu kağıtları dağıtalım.

Bu adil görünüyor. Herkes katılıyor mu?
Suçlu.

Suçlu.
Suçlu.

Suçlu.
Suçlu.

Suçlu.
Suçlu.

Suçlu.
Suçlu.

Suçlu değil.
Suçlu.

Son olarak bu ilginç sinema klasiğini sakin kafa ile seyretmiş olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Anlayılacak çok şey olmasına rağmen diyebilirim ki: Kitap gibi filmdi.

Bağlantı: İMDB